నేను స్నానం కి వెళ్ళాలని అనుకున్నాను. స్నానం చెయ్యడానికి బాత్ రూం లోకి వెళ్లి బక్షర్ విప్పి సాయిల్డ్ క్లాత్ బిన్ లో వేసాను. షవర్ విప్పి స్నానం మొదలు పెట్టాను. నాకు లీల నగ్న స్వరూపం గుర్తుకు రాసాగింది. ఎలా అయినా ఆమెని అనుభవించాలని అనుకున్నాను. ప్రస్తుతానికి ఏమి చెయ్యలేను కదా. నా చేతులు నా శరీరాన్ని మస్సాజ్ చేస్తున్నాయి. ఇటాలియన్ లావెండర్ మస్క్ సోప్ నాకు మరింత కోరికలుకలిగిస్తున్నాయి. శరీరంలో ఒక్కో భాగాన్ని శ్రుభ్రం చేసుకుంటూ నా చేతులు నా మదన ఆయుధం దగ్గరకు చేరాయి. అప్పటికే అది రంకెలేస్తున్న ఆంబోతులా ఉంది. నేను సోప్ ని మరింత చేతికి పట్టించి దాని మీద రుద్ద సాగాను. హాయిగా ఉంది. సోప్ బాగా స్మూత్ గా ఉండడం వాళ్ళ నా చెయ్యి దానిమీద చాలా సాఫ్టుగా జారుతోంది. నెమ్మదిగా మొదలు పెట్టి తరువాత స్పీడు పెంచాను. ఆయుధాగ్రం గులాబి రంగులో పుట్ట గొడుగులా ఉంది. నేను లీల నగ్న శరీరాన్ని తాకుతున్నట్లు ఊహించుకుంటూ స్వయం తృప్తిని పొందుతున్నాను. అలా చేతితో పాముతూ ఉంటుంటే నాకు హాయి ఇంకా ఎక్కువయ్యింది. అప్రయత్నంగానే శ్వాస పెరిగింది. కొంచెం కొంచెంగా మూలుగుల లాంటి విచిత్ర శభ్దం చెయ్యసాగాను. నా శరీరం జలదరించడం మొదలు పెట్టింది. నా వేగం ఇంకా పెంచాను. ఇంకా నిలబడలేనని అనిపించింది. ఒక చేతితో గోడని ఆధారం చేసుకొని పనిని ఇంకా చెయ్యసాగాను. ఒక్క సారిగా భళ్ళున చిక్కటి ద్రవం తెల్లగా బయటకు వచ్చి గోడ మీద పిచికారీ అయ్యింది. ఇంకా ఇంకా అలలాగా పొంగి పొంగి వచ్చింది. ఆ క్షణంలో శరీరం విపరీతమైన జలదరింపు, పులకరింపు అనుభవించింది. మగవాడు ఈ అనుభవం కోసమే ఎంతో పరితపిస్తూ ఉంటాడు. ఒక్క లిప్త పాటు మాత్రమె ఉండే ఈ అనుభవం ముందు రాజ భోగాలైనా దిగదుడుపే. షవర్ నా శరీరం తాపాన్ని వేగంగా తగ్గించడం మొదలు పెట్టింది. నేను మళ్ళీ సోప్ రాసుకొని, స్నానం ముగించుకొని బయటకు వచ్చాను. స్నానం కానిచ్చి నేను బయటకు వచ్చేలోగా సుందరి అక్కడే ఉంది. నేను బాత్ రూం నుండి టవల్ తో తుడుచుకుంటూ వస్తున్నాను. ఇంకో టవల్ ని చుట్టుకొని ఉన్నాను. "హరి బాబూ, స్నానం చేస్తున్నప్పుడు ఏమిటి చేస్తున్నారు? ఏమేమో శాభ్దాలు వస్తున్నాయి !" అంటూ గట్టిగా నవ్వసాగింది. అంటే ఈమె నేను బాత్ రూం లో ఏమి చేస్తున్నానో తెలుసుకుందన్న మాట. "నేను ఏమి చేస్తున్నానో నీ కేలా తెలుసు?" అన్నాను. "మా ఆడవాళ్ళు స్నానం చేస్తుంటే మీ మగాళ్ళు ఏదో రకంగా చూడాలని ప్రయత్నిస్తారు కదా. అలాగే మేము చేస్తే తప్పేమిటి? ఆడవాళ్ళ బాత్ రూం లకే కాదు మగవాళ్ళ బాత్ రూం లకు కూడా కీ హోల్స్ ఉంటాయి" అంటూ నవ్వ సాగింది. నాకు ఆమె చెప్తున్నా స్టైలుకి నవ్వు ఆగింది కాదు. "అంత కష్టం ఏమి వచ్చింది? తలుపు కొడితే నేనే తీసి నీకు నేను ఏమి చేస్తున్నానో చూపించే వాడిని కదా" అని అన్నాను. దానికి ఆమె "అలాగే చూపిద్దువు గానీలే హరి బాబూ, రేపు నీ బాత్ రూం లోకి నేను వచ్చి నువ్వు చేసుకుంటున్నది నేనే చేసిపెదటాలే" అని అంది. నేను నవ్వాను. ఈ లోగా నేను తుడుచుకోవడం పూర్తీ చేసి టవల్స్ విప్పి డస్టింగ్ పౌడర్ రాసుకొని ఆ రోజు వేసుకోవలసిన డ్రెస్ కోసం మంచం మీద చూసాను. సుందరిని పని విషయం లో మాత్రం తప్పక మెచ్చుకోవలసిందే. ఇంటిలో ఎవరికీ ఏమాత్రం లోటు రానివ్వదు. ఎక్కడా తప్పు కనబడదు. బెడ్ మీద నా డ్రెస్, అండర్ వేర్ , బనియన్ ఉన్నాయి. ముందు బనియన్ వేసుకొని అండర్ వేర్ వేసుకున్నాను. సుందరి నన్ను అలా గమనిస్తోంది. నన్ను నగ్నంగా చూసినందువల్ల ఆమెలో కోరిక కనబడుతోంది. ఒక్క సారిగా నా దగ్గరకు వచ్చి, వెనక నుండి వాటేసుకొని తన చేతిని నా అండర్ వేర్ లో పెట్టి, "హరి బాబూ, ఈ రోజు నాకు అది కావాలి. ఇస్తావు కదా?" అని అడిగింది. ఆమెని పక్కనుండి ముద్దు పెట్టుకొని , "తప్పకుండా . నీకు ఎప్పుడు కావాలంటే అప్పుడు అది నీకు లభ్యం." అని అన్నాను. ఆమె సంతృప్తిగా నవ్వింది. నేను పూర్తిగా డ్రెస్ అప్ అయ్యాను.
నేను కావ్యాని కలుసుకొని కాలేజుకు వెళ్ళాలి. అందువల్ల కొంచెం బాగా తయారయ్యాను. బేగ్ సర్దుకొని వెంటనే నేను కాలేజ్ కు బయలుదేరాను. నా బైక్ తీసుకొని ముందుగా కావ్య ఇంటికి వెళ్లాను. కావ్య ఈ రోజు ఆల్రేడీ తయార్యిపోయి ఉంది. అందువల్ల నేను అక్కడ ఆగిన వెంటనే తను వచ్చి నా బండి మీద కూర్చుంది. ఈ రోజు ఆమె స్కై బ్లూ షర్ట్, బ్లూ కలర్ స్కర్ట్ వేసుకొని ఉంది. ఆమె కలర్ కు ఎటువంటి డ్రెస్ అయినా సరిగ్గా సరిపోతుంది. లోపల మరి మేచింగ్ బ్రా, పెంటీ వేసుకొని ఉంటుంది. ఈ సారి ఆమె సైడ్ వేస్ కూర్చుంది. స్కర్ట్ కొంచెం పొట్టిగా ఉండడం వాళ్ళ మామూలుగా కూర్చోవడం అంత సేఫ్ కాదని అనుకుందేమో. నేను కాలేజ్ కు బయలుదేరాను. ఒక చేతితో బేగ్ పట్టుకొని రెండో చేతితో నా పొట్ట చుట్టూ చెయ్యి వేసింది. అలా కూర్చోవడం తో ఆమె ఆపిల్స్ నాకు హత్తుకుంటున్నాయి. తరువాత మేము కాలేజ్ కు చేరుకొని ఎప్పుడూ కూర్చొనే సీట్స్ లో కూర్చున్నాము. వినీష్ మా కాలేజ్ లో పెద్ద పోకిరి. వాడి నాన్న ఒక మోస్తరు మోతుబరి. రాజకీయాలలో ఉంటుంటాడు. అందువల్ల వాళ్ళకున్న ఆస్తి కన్నా తమ పలుకుబడిని ఎక్కువగా ఊహించుకున్తుంటారు. మా నాన్నగారితో అతనికి విరోధం ఉంది. అందువల్ల వినీష్ కూడా నాతొ పెద్దగా క్లోజ్ గా ఉండదు. ఎప్పుడైనా విష్ చేసినా పొగరుగా చూసి హలో అని మాత్రమె అంటాడు. కాలేజ్ లో మిగిలిన అందరి మీదా అజమాయిశీగా ఉంటాడు. హీరోయిజం ప్రదర్శిస్తూ ఉంటాడు. ఇంతలో ఫ్రంట్ వరుసలో ఉన్న ఉమా (వాడి పేరు ఉమా మహేశ్వర రావ్, కానీ ఉమా అని పిలుస్తున్టాము) రమ్మని పిలవడం తో ఏమిటా అని అక్కడకు వెళ్లాను. ఇంతలో వినీష్ వచ్చి కావ్య పక్కన కూర్చున్నాడు. కావ్య నేను ఆల్రెడీ అక్కడ ఉన్నట్టు చెప్పింది. అయితే వాడికి ఇలా అడ్డు చెప్పేవాల్లంటే ఇష్టం ఉండదు. "అయితే ఏమంటావు? వాడిని వేరే దగ్గర కూర్చోమని చెప్పు. ఈ రోజు నేను ఇక్కడే కూర్చున్టాను." అంటూ విసురుగా అక్కడే కూర్చున్నాడు. కావ్యకి కోపం వచ్చింది. "చెప్పేది నీకు కాదా? ఇక్కడ హరి ఆల్రెడీ కూర్చున్నాడు. నువ్వు వేరే దగ్గర కూర్చో" అని అంతే కోపంగా చెప్పింది. వినీష్ ఒక్క సారిగా విసురుగా లేచి ఆమె షర్ట్ కాలర్ పట్టుకొని, "ఏమే వాను నీ రంకు మొగుడా? వాడు తప్పితే ఇంకెవ్వరు నిన్ను దెం.... లేడా? నా దగ్గరకు రావే, మగాడంటే ఎలా ఉండాలో నేను చూపిస్తాను." అంటూ బూతులు తిట్టడం మొదలు పెట్టాడు. కావ్యకి ఒక్క సారిగా కోపం వచ్చింది. ఆమె తన షర్ట్ పట్టుకొని మరీ అవమానిచడం అదీ క్లాసులో అందరి ముందూ, దానికి ఆమె తట్టుకోలేక వినీశ్ని చెంప మీద లాగి కొట్టింది. తర్వాత తన చప్పల్ తీసి మళ్ళీ కొట్టడానికి ప్రయత్నించింది.
వినీష్ రెచ్చిపోయాడు. తను పట్టుకున్న షర్ట్ కాలర్ ని ఒక్క సారిగా గుంజాడు. దానితో ఆమె షర్ట్ పై బటన్ తెగిపోయింది. ఆమె బ్రా పైకి కనబడుతోంది. అనుకోని ఈ పరిణామానికి ఆమె ఒక్కసారిగా హతాశురాలయ్యింది. ఇదంతా క్షణాలలో జరిగిపోవడంతో నేను కలిపించుకోక ముందే ఆమె అలా షర్ట్ బటన్ తెగిపోవడం జరిగింది. నేను వెంటనే పరుగున అక్కడకి వచ్చి వినీష్ ని ఒక్క సారిగా తోసాను. నాకు చాలా కోపం వచ్చింది. వెంటనే పెంట్ బెల్టు తీసి వాడి మీద కలబడి కొట్టడం మొదలు పెట్టాను. వినీష్ కంటే నేను బలంగా ఉండడం తో వినీష్ నన్ను అడ్డుకోలేకపోయాడు. వాడిని అలా కొడుతూ కాలితో ఒక్కసారిగా తన్నడంతో వాడు పక్కనున్న గోడకు కొట్టుకొని కింద పడిపోయాడు. వాడి తలకి దెబ్బ తగిలి రక్తం కారడం మొదలు పెట్టింది. రక్తం చూడడంతో వాడికి భయం వేసి "ఇంకా చాలు, నేను వెళ్ళిపోతున్నాను" అంటూ నా దగ్గర లేవలేక పడిపోయాడు. నాకు కూడా ఒక్క క్షణం భయం వేసింది. తలకు తగిలే దెబ్బల వాళ్ళ ఒక్కోసారి సీరియస్ కూడా అవుతుంది కదా. ఇంతలో క్లాస్స్ చెప్పడానికి మేధ్స్ లెక్చరర్ వచ్చారు. ఇక్క జరిగిన విషయం చూసి, వెంటనే వెనక్కి వెళ్లి ప్రిన్సిపాల్ కు కంప్లైంట్ చేసారు. ప్రిన్సిపాల్ ఇద్దరినీ పిలిచి కారణం అడిగి వినీష్ దురుసు ప్రవర్తనకు సీరియస్ గా వార్నింగ్ ఇచ్చి నాకు కూడా వార్నింగ్ ఇస్తూ, "హరీ, నువ్వు ఇంత వరకు మంచి పిల్లవాడివని అనుకున్నాను. కానీ ఇప్పుడు నా అభిప్రాయం మార్చుకోమ్మంతావా?" అని అడిగాడు. అప్పుడు కావ్య," సార్, తప్పు అతనిది కాదు. నన్ను అనకూడని మాటలంటూ నా డిగ్నిటీ ని వీడు పాడు చేస్తే అతనికి కోపం వచ్చింది. హరి మధ్యలో కల్పించోకొక పొతే ఈ రోజు నన్ను పూర్తిగా నేకేడ్ గా అందరి ముందు నిలబెట్టే వాడు ఈ వినీష్" అని అంది. "ఓకే. కానీ మీ ఇద్దరూ ఈ సారి జాగ్రతగా ఉండండి. ఇలా కాలేజ్ లో తగవులు పడితే ఈ కాలేజ్ కు చెడ్డ పేరు వస్తుంది. నౌ అల్ ఆఫ్ యూ గో టు ద క్లాసెస్. వినీష్ యూ గో టు హాస్పిటల్ అండ్ గో టు యువర్ హోం" అని వదిలేసారు. వినీష్ హాస్పిటల్ కు వెళ్లి ట్రీట్మెంట్ తీసుకొని ఇంటికి వెళ్ళిపోయాడు. వినీష్ వాళ్ళ నాన్నకు ఈ విషయం తెలిసి వెంటనే ఒక పది మంది రవుడీలను వెంట వేసుకొని కాలేజ్ కు వచ్చాడు. సరాసరి నా దగ్గరకు వచ్చి నా షర్ట్ కాలర్ పట్టుకొని నన్ను కొట్టడం మొదలు పెట్టాడు. కావ్య ఈ పరిణామం తో బెదరిపోయింది. వెంటనే తన సెల్ ఫోన్ తీసుకొని మా ఇంటికి ఫోనే చేసింది.
నేను వాళ్ళను అడ్డుకోవడానికి ప్రయత్నించినా వాళ్ళు చాలా మంది ఉండడంతో నన్ను నేను కాపాడుకోలేకపోతున్నాను. విషయం క్షణాలలో మా నాన్నగారికి తెలియడం వెంటనే మా పాలేర్లు పెద్ద ఎత్తున కాలేజ్ కు రావడం జరిగిపోయింది. దాదాపు యాభై మంది రావడంతో వినీష్ వాళ్ళ నాన్నకు వెంటనే ఏమి చెయ్యాలో తెలీలేదు. పరిస్తితి అర్ధం అయ్యి పారిపోవడానికి ప్రయత్నించిన రౌడీలని పట్టుకొని అక్కడ అందరినీ కట్టి పడేసారు. వినీష్ వాళ్ళ నాన్న ఇప్పుడు నా దగ్గర ఉండడంతో అతనిని అలా నిలబెట్టి ఉంచారు. అప్పటికీ "నా కొడుకునే కొడతావా! నీ అంతు చూస్తాను" అంటూ రంకేలేయ్యడం మొదలు పెట్టాడు. మా పేద పాలేరు సత్యం వెంటనే ఒక ఇనప రాడ్ తీసుకొని అతని కాళ్ళ మీద గట్టిగా కొట్టాడు. అంతలో మా నానగారు కూడా కారులో కాలేజ్ కు వచ్చారు. ఆయనే స్వయంగా రావడంతో అప్పటికే భయాన్దోలనలో ఉన్న కాలేజ్ స్టాఫ్ మరింత భయపడ్డారు. వినీష్ నాన్న సోమరాజు బాధతో అక్కడే కూలబడిపోయాడు. నా పై పెదవి ఇంతకు ముందు జరిగిన పోట్లాటలో చిదిగి రక్తం వస్తోంది. షర్ట్ మీద రక్తపు మరకలు పడ్డాయి. మా నాన్న సోమరాజు దగ్గరకు వెళ్లి, "సోమరాజు, పిల్లలు కొట్టుకున్నప్పుడు సర్ది చెప్పి మంచి బుడ్డి చెప్పాల్సిన మనమే ఇలా ప్రవర్తిస్తే పరిణామాలు తీవ్రంగా ఉంటాయి. ఈ సారికి నిన్ను వదిలేస్తున్నాను. ఇప్పుడు నేను కల్పించుకోవడం లేదు. నేను కల్స్పించుకొనే పరిస్తితే వస్తే నీ ఇంటిలో అందరూ శవాలై తేలుతారు" అంటూ హుంకరించారు. సోమరాజు గర్వం అంతా అనగిపోయింది. అతనిలో భయం కనబడింది. "వేడిని తీసుకెళ్ళి బోడిగుండు చేసి పంపించండి. ఈ మిగిలిన వెధవల కాళ్ళ చిప్పలు విరగదీసి , కుడి చేతి బొటన వెళ్ళు కట్ చేసి ఊరిలో నుండి తరిమేయ్యండి" మా నాన్నగారి హుకుం జారీ అయ్యింది. ఇంకా ఊరిలో వేరే ఎవ్వరూ అతనికి ఎదురు చెప్పే ధైర్యం ఉండడం ఆయనకు ఇష్టం ఉండదు. ఆ రోజు ఇంక క్లాసెస్ కెన్సెల్ అయ్యాయి. అందరు స్టూడెంట్స్ వెళ్ళిపోయారు. నేను, కావ్య మా నాన్నగారి కారులో కూర్చున్నాము. నాన్నగారు మా వైపు ఒక్క సారి చూసి "మీరు భయపడకండి" అంటూ కారుని కదలమని డ్రైవెర్ కు సిగ్నల్ ఇచ్చారు. మేము కాలేజ్ నుండి బయటకు వస్తుండగా ఒక్కసారి ఆక్రందనలు వినబడ్డాయి. మా వాళ్ళు మా నాన్న ఆజ్నని పాటిస్తున్నారని అర్ధం అయ్యింది.
కారులో మా నాన్నగారు ఏమీ మాట్లాడలేదు. గంభీరంగా ఉండిపోయారు. అప్పుడప్పుడు మమ్మల్ని అనుమానంతో చుసారేమో అని అనిపించించింది. అయితే నేను పెద్దగా పట్టించుకోలేదు. ఊరిలో అందరికీ భయమే అయినా నాకు మాత్రం ఆయనంటే ఏమీ భయం లేదు. నేనొక్కడినే కొడుకును కావడా వాళ్ళ నాకు ఇంటిలో అవసరమైనంత గారాబం, ముద్దు ఉన్నాయి. నేను అడిగింది ఏమైనా చెయ్యకపోతే చాలా గొడవ పెడతాను. అయితే చదువులో నేను ఎప్పుడు ఫస్ట్ నే ఉండడం తో ఎవరూ నా మాటకు వేరేగా ఉండేవాళ్ళు కాదు. ఆయన కావ్యను కొంచెం పరిశీలనగా చూసారు. ఆమె షార్ట్ పై బటన్ ఊడిపోవడంతో బ్రా కొంచెంగా కనబడుతుంది. ఆయన చూసినప్పుడు కావ్య షర్ట్ ని కాలర్ దగ్గర పట్టుకొని జాగ్రతగా కూర్చుంది. " ఏమమ్మా ఇప్పుడు బాగానే ఉన్నావా?" అని అడిగారు. "ఐ యాం ఆల్ రైట్ అంకుల్" అంటూ సమాధానం ఇచ్చింది. ఆయన తల ఊపి ఊరుకున్నారు. నాకు కోపం వచ్చింది. నన్ను కనీసం ఏమీ పట్టించుకోకుండా ఆమెని కుశలం అడుగుతున్నారు ఏమిటి ఈయన? మా నాన్నగారు ఫ్రంట్ సీట్ లో కూర్చున్నారు. మేము వెనక సీట్ లో కూర్చున్నాము. కావ్య నెమ్మదిగా నా చెయ్యి పట్టుకొని ఆప్యాయంగా టచ్ చేసింది. నేను ఆమె చేతిని గిట్టిగా పట్టుకొని ఐ యాం ఆల్సో ఆల్ రైట్ అన్నట్లు తల ఆడించాను. కావ్య నవ్వింది. ఆ నవ్వు చూసి నా బాధంతా ఎగిరిపోయినట్లు అనిపించింది. కావ్య ఇంటి దగ్గర కారు ఆగింది. కావ్య దిగిపోయి "థాంక్స్ అంకుల్, ఇందులో హరి తప్పు ఏమీ లేదు. తను చాలా మంచివాడు. అందుకే నన్ను కాపాడడానికి మధ్యలో కలిగించుకున్నాడు. తను లేకపోతె నేను రేపటి నుండి కాలేజి కి వెళ్ళే పరిస్తితి ఉండేది కాదు. తనకి కూడా నా థాంక్స్ అంకుల్." అన్నది. మా నాన్నగారి ముఖం అప్పుడు కొంచెం ప్రశాంతంగా కనబడింది. ఇంత వరకు నేనే గొడవ పడ్డానేమో అని ఆయన అనుకోని ఉండవచ్చు. తరువాత మేము హాస్పిటల్ దగ్గరకు వెళ్ళాము. అక్కడ ట్రీట్మెంట్ తీసుకున్న తరువాత నేను బయటకు వచ్చాను. మా నాన్నగారు ఎవరితోనో మాట్లాడుతున్నారు. ఎవరా అని వింటుంటే వినీష్ వాళ్ళ నాన్న ఉన్న పార్టీ జనరల్ సెక్రెటరీ అని అర్ధం అయ్యింది. సోమరాజుని వెంటనే పార్టీ నుండి సస్పెండు చేస్తున్నట్లు ఆ జనరల్ సెక్రెటరీ చెప్పాడు. మేము మళ్ళీ కారులో కూర్చున్నాము. "హరీ, ఎలా ఉంది ఇప్పుడు?" నాన్న అడిగారు. "పరవాలేదు నాన్నా. ప్రాబ్లెం లేదు." అన్నాను. అయినా నా దెబ్బలు నొప్పి పెడుతున్నాయి. వళ్ళంతా హూనం అయినట్లు ఉంది. ఎముకలు నలిగిపోయాయి. పెయిన్ కిల్లర్స్ ఇచ్చారు. బహుసా ఒక రెండు గంటల తర్వాత కొంచెం రిలీఫ్ ఉండవచ్చు. కారులో వెళుతుండగా "చూడు హరీ, మనం శత్రువులను పెంచుకోకూడదు. అప్పుడే మనం ఈ ప్రాంతంలో అజమాయిషీ చెయ్యగలం. ఒక్కో సారి చిన్న పాము కూడా మనిషిని చంపగలదు. అందువల్ల మనం చాలా జాగ్రతగా ఉండాలి. ఈ సారి ఏమైనా ప్రాబ్లెం వస్తే నాకు చెప్పు. నేను చూసుకుంటాను. నువ్వు చిన్న పిల్లవాడివి. కొన్ని విషయాలు అర్ధం అయ్యి అర్ధం కానట్లు ఉంటాయి. అర్ధం అయ్యాయని మాత్రం అనుకోవద్దు. ఆ సోమరాజు చాలా డేంజరస్. వాడి సంగతి నేను చూసుకుంటాను. రేపటి నుండి నువ్వు కారులోనే వెళ్ళు. నీతో పాటు సూరీడు రోజు వస్తాడు. అర్ధం అయ్యిందా?" అన్నారు. జరిగినదంతా చాలా పెద్ద గొడవ కావడం తో నేను వద్దనకుండా "అలాగే నాన్నా" అన్నాను. ఆయన ఆప్యాయంగా నా తలను రుద్దారు. ఆయన కళ్ళల్లో చిన్న కన్నీరు. కొడుకుని ఆ పరిస్తితిలో ఆయన ఎప్పుడు చూడలేదు మరి.
ఇంటికి వచ్చిన తరువాత అమ్మ చాలా కంగారు పడింది నా పరిస్తితి చూసి. నేను "పరవాలేదు అమ్మా నువ్వు కంగారు పడక. చిన్న దెబ్బెనులే" అన్నాను. సుందరి కూడా చాలా బాధ పడింది. జరిగిన విషయం మీడియాలో రాకుండా మా నాన్నగారు జాగ్రత పడ్డారు. నేను నా రూం కి వెళ్లాను. అమ్మ, సుందరి నా రూం కి వచ్చారు. సుందరి వేడి నీళ్ళు తెచ్చింది. "హరీ, సుందరి నీకు కాపడం పెడుతుంది. కొంచెం నొప్పి ఉంటుంది కానీ వెంటనే నీ దెబ్బలు తగ్గుతాయి" అన్నది అమ్మ. "సరేనమ్మా" అన్నాను. టవల్ తీసుకొని షర్ట్, పెంట్ విప్పాను టవల్ చుట్టుకుంటూ. మంచం మీద పడుకుంటే అప్పుడు తెలిసింది దెబ్బలు ఎంత గట్టిగా ఉన్నాయో. ఒక్క సారిగా చాల నొప్పి అనిపించింది. అయితే ఆ నొప్పిని నేను బయటకు ఎక్ష్ప్రెస్స్ చెయ్యలేదు. లేదంటే అమ్మ ఇంకా బాధ పడుతుంది. సుందరి నాకు వేడి నీళ్ళతో కాపడం పెట్టడం మొదలు పెట్టింది. దెబ్బల మీద వేడి గుడ్డ తగులుతుంటే వాళ్ళంతా బ్లేడుతో కోసిన ఫీలింగు. అయితే ఆ బాధని ఏమాత్రం పైకి తెలియనివ్వడం లేదు. సుందరి కళ్ళల్లో మాత్రం నీళ్ళు తిరుగుతున్నాయి. ఆమె అలా ఏడుస్తుంటే, అమ్మే "సుందరి, ఊరుకోవే. ఏమి చేస్తాము చెప్పు? గొడవ పడకూడదని వాడికి ఉండాలి కదా?" అమ్మ కొంచెం బాధగా ఉంది. "నా తప్పేమీ లేదమ్మా. సోమరాజు కొడుకు వినీష్ చాలా రౌడీలా ప్రవర్తించాడు. వాళ్ళ నాన్న అయితే రౌదీలనే తీసుకొచ్చాడు. చాలా అసహ్యంగా ప్రవర్తించాడు కావ్యతో. పాపం ఆ అమ్మాయి షర్ట్ కూడా చిరిగిపోయింది. అప్పుడే నేను కల్పించుకోవలసి వచ్చింది." అన్నాను. సుందరి కొంచెం సేపు కాపడం పెట్టిన తర్వాత అమ్మ అక్కడి నుండి వెళ్ళిపోయింది. అమ్మ వెళ్ళిపోయినా వెంటనే సుందరి "హరి బాబూ" అంటూ వెక్కి వెక్కి ఏడవడం మొదలు పెట్టింది. నేనంటే సుందరికి ఎంత ప్రేమో నాకు తెలుసు. చిన్నప్పటి నుండి ఒక్క దగ్గరే పెరిగిన వాళ్ళం. ఎప్పుడు నన్ను అపురూపంగా చూసుకొనేది. నా పనులన్నీ ప్రత్యేకమైన శ్రద్ధతో చేసేది. "పరవాలేదు సుందరీ. నాకేమీ కాలేదు." నాకు ఈ సింపతీ కొంచెం ఇబ్బందిగానే ఉంది. నేను మంచం మీద మళ్ళీ తిరిగాను. సుందరి కాపడం పెడుతూ నా టవల్ ని విడదీసింది. ఇప్పుడు నా అండర్ వేర్ మీద నేను ఉన్నాను. ఆమె ఆ అండర్ వేర్ లో చెయ్యి పెట్టి, "ఈ రోజు ఈ బుజ్జిగాడికి సెలవు. శిక్ లీవు" అన్నది. నేను నవ్వాను. "సారీ సుందరీ, ఉదయం అడిగావు. కానీ నేను ఇప్పుడు చెయ్యలేను." అన్నాను. "అయ్యో అలా అనకు హరి బాబూ. నువ్వు సంతోషంగా ఉండడమే నాకు వాల్సింది. నీ పరిస్తితి చుస్తే నాకు బాధగా ఉంది." అన్నది. కొంచెం సేపు తరువాత నేను స్నానం చేస్తా అన్నాను. సుందరి వెళ్లి వేడి నీళ్ళు పెట్టింది. నేను వేడి నీళ్ళు వద్దని అన్నాను. "లేదు హరి బాబూ, వేడి నీళ్ళు అయితేనే మంచింది. దెబ్బలు చల్లటి నీళ్ళు తగ్గితే తొందరగా తగ్గవు. ఇంకా ఎక్కువ నొప్పి చేస్తాయి" అన్నది. "సరేలే" అన్నాను. బాత్ రూం కి వెళ్లి టవల్ హేన్గర్ కి పెట్టి, అండర్ వేర్ విప్పాను. వేడి నీళ్ళు తీసి వంటి మీద వేసుకుంటే బాగుంది. అయితే సబ్బు తీసుకొని వీపు మీద మాత్రం రాసుకోలేకపోయాను. సుందరి అక్కడే ఉంది. నా పరిస్తితి చూసి, "నేను సోప్ రుద్దుటాలే బాబూ" అంటూ నా చేతితో సోప్ తీసుకొని నాకు స్నానం చేయించడం మొదలు పెట్టింది. నగ్నంగా ఉన్న నన్ను ఆమె అలా స్నానం చేయిస్తుంటే నాకు చాలా ఆనందంగా ఉంది. ఇంత బాధలోనూ నా ఆయుధం చాలా పొడవయ్యింది. ఆమె సోప్ రాస్తూ స్నానం చేయిస్తోంది. ముఖం, వళ్ళు అయిపోయిన తరువాత నా ఆయుధానికి ఆమె సోప్ రాయడం మొదలు పెట్టింది.
(ఇంకా ఉంది.)......
No comments:
Post a Comment